ผู้คนต้องการปรับปรุงสุขภาพจิตด้วยการออกกำลังกาย แต่ความเครียดและความวิตกกังวลเข้ามาขวางทาง

งานวิจัยใหม่จาก McMaster University ชี้ว่าโรคระบาดได้สร้างความขัดแย้งที่สุขภาพจิตกลายเป็นทั้งแรงกระตุ้นและอุปสรรคต่อการออกกำลังกาย ผู้คนต้องการออกกำลังกายเพื่อปรับปรุงสุขภาพจิต แต่พบว่าเป็นเรื่องยากที่จะออกกำลังกายเนื่องจากความเครียดและความวิตกกังวล ออกกำลังกาย นักวิจัยที่สำรวจมากกว่า 1,600 คนในความพยายามที่จะเข้าใจว่าสุขภาพจิต กิจกรรมทางกาย และพฤติกรรมการนั่งประจำที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างไรและเพราะเหตุใด แนวทางของโรคระบาด ผลลัพธ์ที่ได้ระบุ ไว้ในวารสารPLOS ONE เจนนิเฟอร์ ไฮสซ์ หัวหน้าทีมวิจัยและรองศาสตราจารย์ประจำภาควิชากายภาพศาสตร์ กล่าวว่า "การรักษาโปรแกรมการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอเป็นเรื่องยากในช่วงเวลาที่ดีที่สุด และสภาวะโดยรอบการระบาดของโควิด-19 อาจทำให้ยากยิ่งขึ้นไปอีก" แมคมาสเตอร์. "แม้ว่าการออกกำลังกายจะมาพร้อมกับคำมั่นสัญญาว่าจะลดความวิตกกังวล แต่ผู้ตอบแบบสอบถามหลายคนรู้สึกกังวลเกินกว่าจะออกกำลังกาย ในทำนองเดียวกัน แม้ว่าการออกกำลังกายจะช่วยลดอาการซึมเศร้าได้ แต่ผู้ตอบแบบสอบถามที่มีภาวะซึมเศร้ามากกว่ากลับมีแรงจูงใจในการเคลื่อนไหวน้อยลง และการขาดแรงจูงใจคืออาการของภาวะซึมเศร้า" เธอพูดว่า. ผู้ตอบแบบสอบถามรายงานว่ามีความเครียดทางจิตใจสูงขึ้นและมีความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าในระดับปานกลางซึ่งเกิดจากโรคระบาด ในขณะเดียวกัน กิจกรรมแอโรบิกลดลงประมาณ 20 นาทีต่อสัปดาห์ การฝึกความแข็งแกร่งลดลงประมาณ 30 นาทีต่อสัปดาห์ และเวลาอยู่ประจำเพิ่มขึ้นประมาณ 30 นาทีต่อวันเมื่อเทียบกับหกเดือนก่อนเกิดโรคระบาด นักวิจัยรายงานว่าผู้ที่รายงานว่ากิจกรรมทางกายลดลงมากที่สุดก็ประสบกับผลลัพธ์ด้านสุขภาพจิตที่เลวร้ายที่สุดเช่นกัน ในขณะที่ผู้ตอบแบบสอบถามที่รักษาระดับกิจกรรมทางกายไว้ได้จะมีสุขภาพจิตดีขึ้นมาก