การคาดคะเนการเคลื่อนไหวของมนุษย์ในช่วงเกิดภัยพิบัติเพื่อให้สามารถรับมือเหตุฉุกเฉินได้อย่างมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น

การระบาดใหญ่ของโควิด-19 ไฟป่าที่ใหญ่ขึ้นและถี่ขึ้น น้ำท่วมรุนแรง และพายุที่รุนแรงได้กลายเป็นข้อเท็จจริงที่โชคร้ายของชีวิต ในภัยพิบัติแต่ละครั้ง ผู้คนต้องพึ่งพาการตอบสนองฉุกเฉินจากรัฐบาล องค์กรไม่แสวงหากำไร และภาคเอกชน เพื่อขอความช่วยเหลือเมื่อชีวิตของพวกเขาต้องฟื้นคืนชีพ อย่างไรก็ตาม ปัจจัยที่ซับซ้อนในการให้ความช่วยเหลือนั้นก็คือผู้คนมักจะแยกย้ายกันไปพร้อมกับภัยพิบัติดังกล่าว วิศวกรโยธาและสิ่งแวดล้อมได้กำหนดวิธีการทำนายการเคลื่อนไหวของมนุษย์ในระหว่างเหตุการณ์รุนแรงขนาดใหญ่ โดยมีเป้าหมายเพื่อให้สามารถตอบสนองเหตุฉุกเฉินได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น อาศัย แบบจำลองนี้ยังเผยให้เห็นถึงความเหลื่อมล้ำอย่างมากในการเคลื่อนไหวระหว่างกลุ่มเศรษฐกิจต่างๆ