ใช้การผลิตอาหารควบคุมสิ่งแวดล้อมเพื่อแก้ปัญหาการขาดแคลนอาหาร

ก่อนที่การขาดแคลนที่ดินและแรงงานซึ่งกระตุ้นโดยการปฏิวัติอุตสาหกรรมจะบังคับให้การผลิตอาหารต้องย้ายออกจากเมือง เกษตรกรรมคือศูนย์กลางของสภาพแวดล้อมในเมืองและการวางแผนของพวกเขา ปัจจุบัน พฤติกรรมการบริโภคและความชอบที่เปลี่ยนไปทำให้เกษตรกรรมในเมืองกลับมาแก้ไขปัญหาความยั่งยืนในระบบอาหารของเรา และส่งเสริมความสามัคคีทางสังคมและสิ่งแวดล้อมโดยลดการพึ่งพาเชื้อเพลิงฟอสซิลและเพิ่มความมั่นคงทางอาหาร Celina Gómez และเพื่อนนักวิจัยของเธอเจาะลึกถึงความเป็นไปได้ที่สภาพแวดล้อมที่มีการควบคุมจะปฏิวัติระบบอาหารในเมือง และแน่นอนว่าสามารถใช้เทคนิคใดได้บ้างในการดำเนินการดังกล่าว การวิเคราะห์ฉบับเต็มมีรายละเอียดอยู่ในบทความ "การผลิตอาหารเพื่อ สิ่งแวดล้อม ที่มีการควบคุมสำหรับเกษตรกรรมในเมือง" ที่เผยแพร่ในHortScience การผลักดันให้เกิดการเกษตรในเมืองที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นนั้นเป็นความปรารถนามากพอๆ กับความต้องการ มีความต้องการของตลาดที่เพิ่มขึ้นอย่างคำนวณได้สำหรับผลิตผลที่ปลูกในท้องถิ่น ซึ่งช่วยสร้างความสนใจในการประยุกต์ใช้เทคนิคที่พัฒนาขึ้นสำหรับอุตสาหกรรมการเกษตรที่มีการควบคุมสภาพแวดล้อม ระบบและวิธีการเหล่านี้มีศักยภาพที่จะนำไปสู่การผลิตพืชผลตลอดทั้งปีและเพื่อลดต้นทุนอาหารภายในเมือง สภาพแวดล้อมที่มีการควบคุมให้ข้อได้เปรียบในการทำนายการตอบสนองของพืชและเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต เพิ่มผลผลิตของพืชให้เหมาะสม และปรับปรุงคุณภาพของโรงงาน ในหัวข้อต่างๆ ที่นักวิจัยอธิบายไว้ ระบบการเลี้ยงแบบไร้ดินช่วยให้พืชเติบโตได้ในพื้นที่ที่ไม่ธรรมดา ไดโอดเปล่งแสงช่วยลดการใช้พลังงานและปรับปรุงคุณภาพของผลิตภัณฑ์ เรือนกระจกที่สร้างขึ้นบนหลังคาว่างของอาคารในเมืองสามารถใช้ประโยชน์จากแสงแดดเพื่อผลิตพืชในพื้นที่ใกล้เคียงกับผู้บริโภค นอกจากนี้ ระบบเรือนกระจกเหล่านี้ยังสามารถปรับแต่งให้เหมาะกับความต้องการเฉพาะที่ต้องการวัสดุก่อสร้างพิเศษ รวมถึงระบบเซลล์แสงอาทิตย์และกลยุทธ์การเก็บน้ำฝน ซึ่งเป็นการเพิ่มศักยภาพในการขยายความยั่งยืน สภาพแวดล้อมที่มีการควบคุมให้โอกาสมากมายในการช่วยขยายและเพิ่มการเกษตรในเมือง เพื่อให้เกษตรกรในเมืองได้รับประโยชน์จากการเกษตรที่มีการควบคุมสภาพแวดล้อม การวิเคราะห์จะต้องคำนึงถึงอุปสงค์และอุปทานของอาหารในท้องถิ่น ที่ตั้ง ความหนาแน่นของประชากร การออกแบบสิ่งอำนวยความสะดวก และพืชผลที่ผลิต การวิจัยเบื้องต้นชี้ให้เห็นว่าความยั่งยืนสำหรับฟาร์มในเมืองเหล่านี้ขึ้นอยู่กับการลงทุนและต้นทุนการดำเนินงาน ปริมาณการผลิต คุณภาพและความสม่ำเสมอของผลิตภัณฑ์ และแนวโน้มของตลาดในท้องถิ่น ฟาร์มในร่มในเมืองแสดงให้เห็นถึงความท้าทายที่มากขึ้น เนื่องจากส่วนหนึ่งมาจากการพึ่งพาไฟฟ้าอย่างหนัก อย่างไรก็ตาม ความท้าทายที่เพิ่มเข้ามาเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่ผ่านพ้นไม่ได้ และเมื่อพิจารณาถึงปัจจัยด้านความปลอดภัยของอาหารและข้อจำกัดด้านสิ่งแวดล้อมหรือฤดูกาลแล้ว สิ่งเหล่านี้อาจถือว่าคุ้มค่าอย่างง่ายดาย Gómez กล่าวว่า "การสร้างแนวทางที่ปรับขนาดได้ซึ่งสนับสนุนการเกษตรในเมืองมีศักยภาพที่สำคัญในการลดความไม่มั่นคงด้านอาหารและโภชนาการในพื้นที่เขตเมืองและรอบนอกเมือง ที่สำคัญกว่านั้น แผนธุรกิจที่ออกแบบอย่างดีสามารถช่วยเพิ่มเศรษฐกิจในท้องถิ่นโดยการสร้างโอกาสในการทำงานและอาจช่วยสนับสนุน สนับสนุนโครงการการศึกษาโดยชุมชน” นักวิจัยได้เสนอการตรวจสอบอย่างละเอียดในหลายแง่มุมของสภาพแวดล้อมที่มีการควบคุม: การเพิ่มปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ การควบคุมความชื้น การหมุนเวียนของน้ำและดิน และรอยเท้าทางสิ่งแวดล้อม ความปลอดภัยของอาหาร ปัจจัยทางเศรษฐกิจ ไฟฟ้าแสงสว่าง และอื่น ๆ อีกมากมาย การบังคับใช้เกษตรกรรมสภาพแวดล้อมที่มีการควบคุมภายในเมืองเพื่อเป็นทางออกสำหรับความท้าทายในปัจจุบันในห่วงโซ่อุปทานอาหารของเราจะขึ้นอยู่กับบริบท พวกเขาให้การรับประกันที่แตกต่างกันแก่เกษตรกรซึ่งเป็นข้อได้เปรียบเหนือระบบการผลิตแบบไร่นาแบบดั้งเดิม แม้ว่าฟาร์มกลางแจ้งขนาดใหญ่จะยังคงเป็นเครื่องมือในการส่งมอบผลิตผลสดไปยังพื้นที่ที่ต้องการ ฟาร์มในเมืองจะมีความสำคัญเพิ่มขึ้นเมื่อประชากรย้ายเข้ามาในเมืองและความต้องการอาหารท้องถิ่นเพิ่มขึ้น