รวิจัยคือตัวบ่งชี้ทางชีวภาพ

กุญแจสำคัญในการวิจัยคือตัวบ่งชี้ทางชีวภาพใหม่ที่ทีมพัฒนาขึ้นเพื่อประเมินภาวะโภชนาการ แม้ว่าจะสามารถวัดปริมาณแคลอรีที่บุคคลบริโภคได้ แต่การวัดว่าปริมาณแคลอรีที่ผู้ป่วยได้รับเพื่อตอบสนองความต้องการด้านพลังงานนั้นซับซ้อนกว่าหรือไม่ เพื่อเติมเต็มช่องว่างนี้ นักวิจัยได้สร้างวิธีการวัดปริมาณกลูโคสที่ผลิตขึ้นภายในขณะที่ร่างกายประมวลผลพลังงานที่ป้อนเข้ามา เมตริกนี้เรียกว่ากลูโคโนเจเนซิสแบบเศษส่วน มีช่วงตั้งแต่ศูนย์ (ป้อนเต็มที่) ถึง 100% (ได้รับอาหารน้อยเกินไปอย่างมาก) สำหรับการศึกษานี้ นักวิจัยติดตามว่าภาวะโภชนาการส่งผลต่อการสร้างกลูโคโนเจเนซิสแบบเศษส่วนและการสังเคราะห์โปรตีนอย่างไรในแบบจำลอง TBI ของหนู พวกเขาใช้ดิวเทอเรียมออกไซด์หรือที่เรียกว่าน้ำหนักเป็นตัวติดตามเพื่อประเมินการสร้างกลูโคโนเจเนซิสแบบเศษส่วนและการสังเคราะห์โปรตีนในส่วนต่างๆ ของ สมองมนุษย์ และร่างกาย เมื่อเปรียบเทียบไดนามิกเหล่านี้ในหนูที่มีระดับแคลอรี่ที่รับเข้าไปต่างกัน พวกมันสามารถได้รับข้อมูลเชิงลึกว่าโภชนาการส่งผลต่อกระบวนการบำบัดสมองอย่างไร "การศึกษาของเราพบว่าหลังจาก TBI สมองตอบสนองอย่างผิดปกติโดยเพิ่มการสังเคราะห์โปรตีนในบริเวณสมองที่สูงขึ้นในขณะที่ลดลงในบริเวณด้านล่าง" Curl กล่าว