ปลาวาฬ

วาฬสามารถอยู่รอดได้ในน้ำขั้วโลกที่ลึกหรือเย็นจัดเพราะมีชั้นไขมันที่เรียกว่าblubberซึ่งปกคลุมทั้งตัวไว้ใต้ผิวหนัง Blubber มีความหนามากกว่าไขมันที่พบในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่นๆ Blubber ยังมีความหนาแน่นน้อยกว่าสัตว์จำพวก วาฬ ในทะเลที่แหวกว่ายอยู่ คล้ายกับชุดดำน้ำที่ใช้สำหรับโต้คลื่นหรือดำน้ำ ซึ่งช่วยให้สัตว์ลอยตัวและช่วยให้พวกมันลอยได้ ความหนาของ Blubber มีช่วงค่อนข้างกว้าง - มีความหนาตั้งแต่สองถึงมากกว่า 12 นิ้วขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ ไขมันที่หนาขึ้นไม่ได้แปลว่าสัตว์จะได้รับการปกป้องจากความหนาวเย็นมากกว่า จุดประสงค์หลักของมันคือการจัดหาแหล่งโภชนาการให้กับสัตว์ตลอดช่วงฤดูหนาวที่อาหารขาดแคลน สปีชีส์ขนาดใหญ่ยังเก็บความร้อนไว้ได้เนื่องจากพื้นที่ผิวของพวกมันมีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับขนาดของร่างกาย สปีชีส์ที่เล็กกว่าใช้ประโยชน์จากเมแทบอลิซึมที่สูงขึ้นและระบบแลกเปลี่ยนความร้อนทวนกระแสของหลอดเลือดในพยาธิใบไม้และตีนกบเพื่อให้ร่างกายอบอุ่น การแลกเปลี่ยนนี้ช่วยให้เลือดเย็นในแขนขาเคลื่อนที่จากส่วนปลายของสัตว์ในเส้นเลือดโดยตรงไปตามหลอดเลือดแดงที่ขนส่งเลือดอุ่นจากแกนกลางของสัตว์ แทนที่จะสูญเสียความร้อนที่ผิวของสัตว์ หลอดเลือดยังสามารถหดตัวได้เมื่อสัตว์อยู่ในน้ำเย็น ลดปริมาณพลังงานที่จำเป็นในการสูบฉีดเลือดไปทั่วทั้งระบบไหลเวียนโลหิตและช่วยรักษาความร้อน